Effect van zeewater

De cellen van ons lichaam raken elkaar niet aan, ook al lijkt het misschien anders. Ze zijn omgeven door een vloeistof. (1) Cellen, (2) vloeistof ertussen.

(Op sommige plaatsen bevat deze vloeistof zoveel mineralen dat het bijna niet lijkt alsof er levende cellen zijn. Dit gebeurt in de tanden en botten, en daarom zien ze er voor ons uit als dode dingen. In werkelijkheid zitten er levende cellen in en daarom komen er een ader, een slagader en een zenuwvezel door elke tandwortel om ze te voeden).

Deze vloeistof die de cellen omgeeft, lijkt erg op verdund zeewater (*).

De cellen krijgen hun voeding en voeren hun afvalstoffen af via het oppervlak. Dit oppervlak wordt gebaad, in contact met deze vloeistof. Als deze vloeistof vuil is, kunnen de cellen zich niet goed voeden en zich niet van hun afvalstoffen ontdoen. Het is normaal dat we ons dan niet goed voelen. Als die vloeistof vuil is, bereikt het voedsel dat we binnenkrijgen onze cellen niet.

Als onze vloeistof vuil is, is het alsof de gangen van ons huis vol oude rommel zitten. We zouden moeite hebben om de kamers, de badkamer of de keuken te gebruiken. We zouden niet goed leven.

In automotoren gebeurt iets soortgelijks: de bewegende onderdelen raken elkaar niet aan, er is olie die hun beweging vergemakkelijkt. Als de olie vuil is, is de beweging moeilijker, dus verbruikt de motor meer, warmt hij meer op en loopt hij minder.

Als we zeewater drinken, vervangen we die vuile vloeistof door een schone, waardoor alle cellen beter gaan werken. We voelen ons beter, met meer energie.

De vloeistof tussen de cellen kan vuil zijn omdat we kunstmatige chemicaliën innemen (uit industrieel voedsel, medicijnen), of bedwelmende middelen zoals alcohol(**), of het kan vuil zijn door de normale afvalstoffen van het functioneren van de cellen. Afvalstoffen die zich rondom de cellen kunnen ophopen en de uitscheidingsorganen niet bereiken als we niet genoeg bewegen. Dat wil zeggen: naast het drinken van zeewater zouden we een half uur per dag in een goed tempo moeten wandelen (of andere lichaamsbeweging) om al dat vocht te helpen verplaatsen en het nieuwe schone vocht dat we binnenkrijgen, vervangt het vuile vocht rond de cellen.

Gevolgen

Door zeewater te drinken, gaan alle cellen, het hele lichaam, weer normaal functioneren. Een van de taken die het lichaam voortdurend uitvoert, is het vernieuwen en herstellen van schade of onevenwichtigheden die we kunnen hebben (osteoporose, hernia, hoge bloeddruk,...).

Het is mogelijk dat ons lichaam nog reparaties moet uitvoeren, en met zeewater kan het daarmee beginnen.

Het is handig om de ontdekkingen van Dr. Hamer te kennen om de symptomen die deze reparaties kunnen veroorzaken goed te begrijpen. Omdat het de symptomen van een reparatie zijn, zijn ze iets heilzaams, niet iets dat geëlimineerd moet worden. In een ander artikel leggen we dit verder uit.

Wie merkt het effect het meest

Bij het drinken van zeewater merken degenen met de vuilste interne vloeistoffen de meeste verbetering:

• degenen die chemotherapie hebben gehad,

• sporters na een wedstrijd,

• mensen met alcoholvergiftiging.

(*)

Dat staat in het Franse vademecum van 1975. Wetenschappers hebben ook bewezen dat witte bloedcellen alleen in ons bloed of in verdund zeewater kunnen leven. En de ervaring van veel mensen laat zien dat we een grote hoeveelheid verdund zeewater kunnen injecteren zonder enig schadelijk effect.

Zeewater verdund met zuiver water tot 25% (één glas zeewater gemengd met drie glazen gewoon water). Het zeewater bevat 36 gram zouten per liter en deze vloeistof slechts een kwart: 9 gram zouten per liter). Zeewater dat op deze manier verdund is, wordt "isotoon" genoemd, wat betekent "met dezelfde concentratie zouten als onze lichaamsvloeistoffen, vooral bloedplasma".

(**)

De auteur van het boek heeft in zijn studie in Nicaragua ervaringen opgedaan met de vermindering van alcoholverslaving dankzij de inname van zeewater.