Przykłady cudów, które ciało jest w stanie zdziałać (jeśli mu na to pozwolimy). Z książki "Dusza jest wszystkim. Od demonologii do hipnozy terapeutycznej" dr Franz Völgyesi. Luis de Caralt, wydawca Barcelona 1956.
Ten artykuł nie mówi o wielu innych cudach, które robimy z ciałem, ale w sposób świadomy, takich jak życie bez jedzenia (co jest wyjaśnione w rozszerzeniu treści książki), kowboje, japońscy łucznicy, którzy strzelają na ślepo instynktownie, różne umiejętności mnichów Shaolin w Chinach lub dzieci, które uczą się widzieć bez oczu (i grać w szachy, ping-ponga, jeździć na łyżwach itp.), ...
(Zobacz także, w tym innym artykule, w jaki sposób organizm wytwarza tętnice boczne w przypadku zablokowania głównej tętnicy wieńcowej).
"Naturalnymi środkami": w języku lekarzy niektóre godne podziwu, skomplikowane zjawiska o charakterze instynktownym, polegające na samoleczeniu, a nawet samoleczeniu organizmu, są określane tym wyrażeniem.
Żona protestanckiego duchownego odwiedziła mnie i poddała się mojemu leczeniu z powodu pewnych bólów i fizycznej słabości. Jej cierpienia były tak straszne, że - jak powiedziała - popełniłaby samobójstwo, gdyby nie była żoną duchownego. Bóle brzucha dręczyły ją od trzech lat, podczas gdy nerwobóle głowy, na które cierpiała, pojawiły się niedawno.
Ze względu na jego wyraźnie psychopasywny stan, bardzo wrażliwy i łatwy do sugestii i hipnozy, jego bóle głowy zniknęły bez żadnych leków w ciągu kilku dni leczenia hipnotycznego; autor już dawno uznał za ogólną zasadę, że to, co można osiągnąć za pomocą hipnoterapii, poprzez sugestię umysłową, jest wprost proporcjonalne do tego, jak łatwo można wpłynąć na pacjenta i odwrotnie proporcjonalne do ciężkości choroby. W tym przypadku umożliwiło to jedynie ustalenie, że choroba powodująca te bóle musi być poważna. Badanie nie pozwoliło na postawienie jednoznacznej diagnozy. Wykonano już kilka zdjęć rentgenowskich narządów jamy brzusznej z negatywnymi wynikami: zdjęcia rentgenowskie nic nie wykazały. Nawet dokładna lokalizacja bólu była możliwa do uzyskania tylko wtedy, gdy pacjent był zahipnotyzowany, ponieważ ciało jest wtedy bardziej wrażliwe. W miejscu bólu miałem wrażenie, że zauważyłem opuchliznę, w każdym razie bardzo niewyraźną. Ponieważ nie mogłem uzyskać żadnego rezultatu i wiedząc, że moja pacjentka przeszła już operację ginekologiczną, wysłałem ją do chirurga. Chirurg, profesor Adalberto Mezö, otworzył brzuch, nie znajdując początkowo nic interesującego. Ale gdy kontynuował poszukiwania, natknął się na czarno-niebieski obrzęk w jelicie cienkim. Otworzył ją i wtedy tajemnica rozwinęła się w bardzo ciekawy sposób: wewnątrz opuchlizny znajdował się kawałek gazy o długości 70 centymetrów i szerokości 7 centymetrów. Kawałek ten został tam pozostawiony podczas poprzedniej operacji, przeprowadzonej przez kogoś innego.
A oto jak dokonał się cud: instynktowna przedświadoma mądrość natury zaczęła działać, gdy tylko kawałek gazy został pozostawiony w brzuchu. Jak każde prymitywne zwierzę z jego instynktami, jelito zaczęło otaczać wprowadzonego tam dziwnego "wroga", otaczało go i uszczelniało specjalnymi ruchami i wydzielinami. Następnie część jelita stykająca się z gazą rozwinęła nowe zmarszczki, którymi całkowicie otoczyła obce ciało i po prostu je zamknęła. A potem jelito zaczęło próbować wydalić kawałek gazy naturalnymi sposobami, naprawiając jednocześnie rany, które spowodowała taka nienormalna sytuacja. (Pacjentka w żaden sposób nie chciała mieć kolejnej operacji na brzuchu, po tej, którą przeszła wiele lat wcześniej. Dopiero pod wpływem hipnozy udało się skłonić ją, po przebudzeniu, by sama poprosiła o taki zabieg (rys. 125, s. 320).
Biotechniczny cud żywego organizmu: tkanina o długości 70 cm i szerokości 7 cm, zapomniana w brzuchu podczas operacji, jest pobierana przez jelito cienkie przez jego własną przegrodę. Trzydzieści miesięcy później zostaje chirurgicznie usunięta. Pacjent wyleczony. Przypadek został zdiagnozowany przez autora za pomocą hipnozy, pod którą odbyła się również operacja. Operator, profesor Adalbert Mezö.
Takie niezwykłe "biotechniczne" działania, takie jak samoobsługa jelit na wzór najbardziej prymitywnych zwierząt, są godne podziwu z wielu punktów widzenia. Chirurdzy doskonale wiedzą, że najmniejsza perforacja jelita ciągnie za sobą ogólną infekcję brzucha. Z drugiej strony, jelito cienkie, ze względu na swoją dużą wrażliwość, łatwo ulega niedrożności.
Otóż w cytowanym przypadku jelito przeszło tę niezwykle skomplikowaną operację bez rozlania się ani jednej kropli płynu wewnętrznego z jelita do jamy brzusznej. Z drugiej strony, pomimo istotnych przeszkód, funkcja jelit była nadal wykonywana bez przerwy na co dzień w regionie dotkniętym przypadkiem. (Zob. dr Adalbert von Mezö: "Przyczynek do kazuistyki ciał obcych pozostawionych w ciele po laparatomii", Zentralblatt für Chirurgie, 62/9). Amerykańscy i kilku europejskich chirurgów zgłosiło również podobne przypadki, w których organizm wydalił w sposób naturalny (przez odbyt) gazy chirurgiczne zapomniane podczas operacji, wszystkie w każdym razie mniejsze niż w opisanym przypadku.
Jeśli za pomocą operacji jelito psa zostanie zamknięte jedwabną nicią, przerywając w ten sposób ciągłość jelita, zwierzę nie umiera, o ile jest pozostawione w spokoju. Podobnie jak w naszym przykładzie, dotknięta część jelita rozszerza się na przeszkodę, otacza ją, ostatecznie pochłania, przywracając w ten sposób ciągłość jelita i ostatecznie wydala ciało obce w naturalny sposób.
W organizmach żeńskich zdarzało się, że w ciężarnej macicy martwy, poroniony zarodek był podnoszony przez jedną z tych zadziwiających "prymitywnych" czynności jelit i wydalany naturalnymi sposobami przez odbyt.
Osobiście znam przypadek sześćdziesięciopięcioletniej pacjentki cierpiącej na silne bóle brzucha, uważane przez jej lekarza rodzinnego za histeryczne fantasmagorie; pacjentka ta wydaliła ze stosunkowo niewielkimi bólami srebrny pessar, który lekarz rodzinny włożył czterdzieści lat wcześniej w dobrze znanym celu końcowym. Ciało obce zostało również wychwycone przez jelito po przejściu przez różne tkanki podczas operacji, która trwała przez dziesięciolecia.
Wszyscy chirurdzy znają podobne przypadki, z którymi sam się zetknąłem podczas wykonywania mojego zawodu, mimo że nie jestem chirurgiem. Takie przypadki są w większości uwieńczone sukcesem w polu i u żołnierzy podczas wojny. Choroby wewnętrzne, którym towarzyszy ropienie, które w cywilizowanym środowisku są zawsze operowane, są czasami leczone same w czasie wojny i tymi samymi naturalnymi sposobami. Jeden z moich bośniackich żołnierzy skarżył się na drobne bóle. Nic mu nie było. Następnego dnia pod prawą stroną klatki piersiowej pojawił się otwór, z którego za pomocą pęsety wyciągnąłem trzydzieści dwa kamienie żółciowe różnej wielkości.
Zaobserwowano również przypadki, w których organizm spontanicznie przystąpił do niebezpiecznej operacji przepukliny uduszonej. Organizm otwierał otwory odbytu, przez które odprowadzana była martwa wewnętrzna część jelita. Kiedy sukces "operacji" sprawił, że otwór ten stał się bezużyteczny, sam się zagoił. Wszystko to z pomocą mądrej uzdrawiającej siły natury.
Po tych przykładach niezależnej organizacji "duszy" narządów macicy, tak podobnej do tej u prymitywnych zwierząt, następująca relacja, pochodząca od chirurga, nie jest tak niewiarygodna:
W wyniku perforacji żołądka spowodowanej wrzodem, tysiące ziaren maku - pacjent zjadł typowe danie przygotowane z makaronem i makiem - przedostało się do jamy brzusznej. Podczas operacji udało się wydobyć z niej stałe resztki i pewną objętość pokarmu, ale nie te maleńkie ziarenka. Pomimo złych warunków, w jakich przeprowadzono operację, pacjent o silnej budowie został wyleczony. Pół roku później musiał przejść kolejną operację brzucha z powodu nowej dolegliwości. Co zaskakujące, chirurdzy odkryli, że w jamie brzusznej nie było żadnych nasion maku: wszystkie zostały zebrane i odizolowane bez wyjątku przez otrzewną, czyniąc je nieszkodliwymi.
Tutaj (na dole stron) informujemy o zmianach na tej stronie. |
Prace w toku. |
