Anormal davranışlar her zaman şoktan kaynaklanmaz. Son olarak dişlerin etkisine ( ve "ruhsal bozukluklar" sayfasında söylenenlere) bakın.
"Ruhsal bozukluklar" sayfasında anlatılanların daha derinine inen Hamer, hayatımızda ciddi bir zorluk yaşadığımızda, bunun üstesinden nasıl geleceğimizi bilmezsek bir organımızda hastalık geliştirebileceğimizi söyler. Sorunla ne kadar çok zaman geçirirsek ve onu ne kadar yoğun yaşarsak, o kadar ciddi hale gelir. Pankreas kanserine.... akciğer kanserine ya da karaciğer kanserine yakalanabiliriz.
Eğer büyük bir şokun etkisi altındayken bir şok daha yaşarsak, o zaman akıl hastalığına yakalanırız.
Akıl hastalığı, aynı anda birden fazla çözülmemiş şok yaşadığımızda ortaya çıkar. Bir sorun çözülmeden, yine beklenmedik başka bir ciddi sorunla karşılaştığımızda. Ne tür yaşamsal şoklar yaşadığımıza bağlı olarak, bir ya da daha fazla akıl hastalığımız olacaktır.
(Bizler izole varlıklar değiliz: aile genellikle sorunun kökeninin önemli bir parçasıdır ve hasta ile birlikte gelişmesi uygundur).
İlginç olan şey, "deli" olduğumuz halde (çünkü iki veya daha fazla çözülmemiş şokumuz var), herhangi bir fiziksel, organik hastalık geliştirmememizdir (çözülmemiş şokların her biri ilgili organda bir hastalık üretmelidir).
Sanki birden fazla şok aldığımızda beden de bizim gibi şaşkınlığa uğruyor (yönünü şaşırıyor) ve bu nedenle tutarlı, somut, maddi bir tepki geliştirmiyor. (Bu, örneğin akıl hastalarının neden daha az hastalandığını, daha az kansere yakalandığını açıklar).
Hepimizin çeşitli duygusal, yaşamsal, çözülmemiş şokları vardır. "Deli" olarak etiketlenenleri "normal" olarak etiketlenenlerden ayıran tek şey bu şokların (ve dolayısıyla dengesizliklerinin) yoğunluğudur.
(Bu etiketi almak için bir psikiyatriste gitmediğimiz için de bu etiketten yoksun olabiliriz).
Hamer'ın bulguları, ne tür yaşamsal şokların ne tür ruhsal hastalıklara yol açtığını ayrıntılı bir şekilde açıklamaktadır (persekütif mani, sesler duyma, ölümden sonrasıyla ilgili takıntılı düşünceler, sürekli laf kalabalığı, sürekli içsel laf kalabalığı, donjuanizm, nemfomani, otizm, anoreksiya, saldırganlık, soğukluk, amenore, astım, uçma hissi, köşeye sıkışmışlık hissi, ...).
Ayrıca bu şokların meydana geliş sırasını, kişinin hormonal durumunu, cinsiyetini ve sağ ya da sol elini kullanıp kullanmadığını da dikkate alır. Bu, hormonal durumdaki değişikliklerin (andro-menopoz, doğum kontrol hapı, diğer hormon tedavileri, ...) hastanın durumunu değiştireceği anlamına gelir.
Hamer, akıl hastalarının tedavisinde, taşıdıkları şokları çözmelerine yardımcı olarak çok dikkatli olunmasını önermektedir. Bunlar ortadan kaldırıldıkça, son şok çok ciddi olabilir ve nihai iyileşme aşamasını kontrol etmek çok zor olabilir. Unutmayalım ki çözülmemiş birden fazla şok olduğu sürece gerçekleşme olmaz, ancak tek bir şok varsa gerçekleşir.
Hamer, evrimlerinin beklenmedik olması ve çözülme aşamasında (iyileşme aşamasında) ortaya çıkabilecek ciddi semptomlar nedeniyle bazı vakalara müdahale edilmemesini önerecek kadar ileri gitmektedir.
Şoklarla başa çıkmanın iki yolu olduğunu unutmayalım:
Bunları etkili, maddi olarak çözün. Gerçek vaka: Keşfinin tanınması için hayatı boyunca mücadele eden bir bilim adamı, bir gün başarılı olur.
Uygunsuz: çözüm aşamasına, ilgili semptomlarla birlikte girer, bahsedilen durumda: "tanınmasından kısa bir süre sonra kalp krizi geçirmesi".
(İçimizin rahat etmesi için, bizi hasta eden şeyin gerçekler değil, onları nasıl algıladığımız olduğunu hatırlayalım. Eğer yanlış anlaşılan bilim insanları olursak, keşiflerimizin farkına varıldığı gün öleceğimiz kesin değildir).
Bunları etkili bir şekilde, maddi olarak çözmek değil, manevi olarak, "büyümek". Komşumuzla olan kavgamızı kazanmak yerine, ona önem vermeyi bırakırız, durumu ilahi iradenin bir ifadesi olarak kabul ederiz ya da sadece bu konu hakkında düşünmeyi bırakır ve kendimizi başka şeylere adarız.
Birçok terapi bu konuda bize yardımcı olabilir. Sonsuzla yeniden bağlantı kurmamız gerektiğini unutmamak önemlidir (
buraya bakın). Herhangi bir semptomatik tedavi (ilaçlar, hastaneye yatış) ancak rahatsızlığın kökenini çözme konusunda ilerleme kaydettiğimiz sürece faydalıdır.
Eğer delilik şoktan kaynaklanıyorsa, hastalığın başladığı yaş ne kadar erken olursa, ebeveynler ve akrabalar hastanın durumundan o kadar fazla sorumlu olurlar ve hastanın durumunu ilk iyileştirenler de onlar olur.
Hasta muhtemelen anormal durumu içinde stabil bir durumdadır. Çok güçlü bir ilaç olan deniz suyu, muhtemelen (Hamer'in dediği gibi) bu durumu öngörülemeyen bir şekilde değiştirmesine ve bazı durumlarda şiddetli olabilen semptomlarla iyileşme aşamalarına girmesine neden olacaktır. Bu nedenle, bu zihinsel koşullarda, deniz suyuna karşı son derece temkinli olunması ya da hiç kullanılmaması gerektiği görülmektedir.
Hasta gereğinden fazla ilaç almışsa, deniz suyu vücudu detoksifiye etmek için idealdir.
Alkolizmde, deniz suyu sadece akşamdan kalmalığı gidermek (detoksifikasyon) için değil, aynı zamanda bağımlılığı azaltmak veya tamamen ortadan kaldırmak için de yararlıdır
Bakılması gereken ilk şey, her şeyden önce dişlerin durumudur. Ünlü Dr. Adler, kitabında ( tamamı burada), sadece sorun yaratan dişlerini çektirerek "akıl hastanesinden çıkan" birçok vakayı anlatır ve eskiden kendi zamanlarını ya da hastanın zamanını boşa harcamamak için bundan önce herhangi bir hastayı tedavi etmeyi reddeden doktorlar olduğunu söyler. Kitapta bu konuyla ilgili özel bir bölüm var: "Psikiyatrinin tahriş alanlarıyla bir ilgisi var mı?"
(İçinde, ilk okuyan biri tarafından anlaşılmayabilecek nöral terapi terimleri kullanılmıştır). Burada nöral terapiye basit bir giriş var.
Burada (sayfaların altında) bu web sitesindeki değişiklikler hakkında bilgi veriyoruz. |
Çalışmalar devam ediyor. |
