Ας ξεκαθαρίσουμε εδώ τη σχέση μεταξύ του Hamer και του θαλασσινού νερού.
Πολλά από αυτά που λέγονται εδώ λέγονται και στο βιβλίο, με διαφορετική σειρά. Είναι βολικό να μην ξεχνάμε όσα λέγονται στην ενότητα "Πού μπορούμε να βρούμε βοήθεια;". (κεφάλαιο 9), το τέλος του κεφαλαίου 7 και όσα λέγονται στο κεφάλαιο 11, ιδίως στην ενότητα "Η καλύτερη θεραπεία είναι...".
Το σώμα μας έχει:
μια λειτουργία που διέπεται από τη βούλησή μας (θέλω να κουνήσω ένα δάχτυλο και το κουνάω), και
μια αυτόματη λειτουργία (πέψη, επούλωση πληγών, αναπνοή,...).
Μπορούμε να επηρεάσουμε την αυτόματη λειτουργία του σε διάφορους βαθμούς και με διάφορους τρόπους. Έχουμε τον έλεγχο της αναπνοής (και έτσι μπορούμε να καταδυόμαστε για λίγο). Έχουμε λιγότερο έλεγχο πάνω στην πέψη: μπορούμε μόνο να τη διευκολύνουμε ή να την εμποδίσουμε. Και για την επούλωση των πληγών το ίδιο: μπορώ να τις πλύνω με θαλασσινό νερό, να εφαρμόσω θερμότητα, αλλά λίγο περισσότερο. Μπορούμε να αποκτήσουμε επίγνωση της πληγής, αλλά το σώμα χρησιμοποιεί εντελώς ασυνείδητους μηχανισμούς για να την επουλώσει.
Με άλλα λόγια, στο σώμα μας συμβαίνουν πράγματα για τα οποία δεν γνωρίζουμε τίποτα. Είμαστε εντελώς ασυνείδητοι γι' αυτά (αν και είμαστε ξύπνιοι, δεν κοιμόμαστε ασυνείδητοι).
Ο Hamer μας λέει ότι υπάρχουν ασυνείδητες σωματικές αντιδράσεις που πυροδοτούνται από ένα σοκ και εξελίσσονται ανάλογα με την εξέλιξη του σοκ (ανάλογα με την ένταση και τη διάρκειά του, την παύση του και το χρόνο που έχει περάσει μετά την παύση). Ονομάζουμε αυτές τις σωματικές αντιδράσεις ασθένειες και τις ονομάζουμε ανάλογα με τα συμπτώματά τους.
Συχνά έχουμε ασθένειες που μπορεί να τις γνωρίζουμε, αλλά τις αφήνουμε να εξελιχθούν αυτόματα, ασυνείδητα (για παράδειγμα, ένα μικρό κρυολόγημα: "θα περάσει"). Ακριβώς όπως κάνουμε και με μικρές πληγές που έχουμε επίγνωση (τσιμπήματα με μια τριανταφυλλιά): τις φροντίζουμε λίγο και τις ξεχνάμε.
Χάρη στον Hamer, μπορούμε να παρεμβαίνουμε συνειδητά σε σοβαρές ασθένειες που προκαλούνται από σοκ. Επεμβαίνουμε στο σοκ, επειδή είναι η αιτία της νόσου και η κατάστασή του κατευθύνει την εξέλιξη της νόσου.
Το σοκ (και τα συμπτώματα της νόσου) είναι το μόνο πράγμα που μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε, οι μηχανισμοί που προκαλούν το σοκ δεν έχουμε ιδέα, είναι εντελώς ασυνείδητοι (πώς δημιουργείται η εικόνα στην αξονική τομογραφία από το σοκ; γιατί κάθε τύπος σοκ επηρεάζει διαφορετικό όργανο;)
Το σώμα δεν διαθέτει μόνο τους μηχανισμούς που ενεργοποιούνται από το σοκ, αλλά και πολλούς άλλους μηχανισμούς. Ο Hamer τους χρησιμοποίησε όταν συνέστησε κάποιες θεραπείες ή θεραπείες για να επηρεάσει την εξέλιξη της νόσου, χωρίς να τροποποιήσει την κατάσταση του σοκ.
|
Υπάρχουν ασυνείδητοι σωματικοί μηχανισμοί που ελέγχονται από τα σοκ και άλλοι ανεξάρτητοι από αυτά. |
Έτσι, εκτός από την προσπάθεια να ξεπεραστεί το σοκ, ο Χάμερ συνιστούσε λουτρά με αλατόνερο σε νεφροπάθειες ή, όταν το σοκ είχε ξεπεραστεί, συνιστούσε τη λήψη διεγερτικών (τσάι, καφές), κρύο στο κεφάλι, λήψη φαρμάκων,.... προκαλώντας έτσι άλλους ασυνείδητους σωματικούς μηχανισμούς αντίθετους με τους ασυνείδητους σωματικούς μηχανισμούς που διέπονται από το σοκ. Στην πρώτη περίπτωση για να προκαλέσει περισσότερα ούρα (παρά το γεγονός ότι το σοκ προκαλεί λιγότερα ούρα), στη δεύτερη περίπτωση για να επιβραδύνει τον ασυνείδητο μηχανισμό που ενεργοποιείται όταν ξεπεραστεί το σοκ.
Αυτοί οι άλλοι ασυνείδητοι σωματικοί μηχανισμοί που δεν κατευθύνονται από τα σοκ μπορεί να είναι τόσο ισχυροί ώστε να εξαλείφουν την ασθένεια χωρίς να παρεμβαίνουν στο σοκ (χωρίς να το ξεπερνούν). Αυτό συμβαίνει με τους νεφροπαθείς που θεραπεύονται πίνοντας θαλασσινό νερό και χωρίς να αντιμετωπίζεται το σοκ που πρέπει να προκάλεσε την ασθένεια.
(όπως εξηγεί ο Dr. Ilari σε αυτά τα βίντεο). Οι ασθενείς ουρούν περισσότερο, δεν χρειάζονται πλέον φάρμακα ή μεταμοσχεύσεις. Ότι τα νεφρά λειτουργούν πολύ καλύτερα με το θαλασσινό νερό -που πίνεται ή χορηγείται με ένεση- είναι κάτι που ο Quinton είχε ήδη αποδείξει στις αρχές του 20ου αιώνα με σκύλους).
|
Αρρωσταίνουμε ασυνείδητα, για λόγους που μας είναι αρχικά άγνωστοι ή που δεν τους συσχετίζουμε με την ασθένεια (σοκ), και μπορούμε να θεραπευτούμε συνειδητά ακολουθώντας τις διδασκαλίες του Χάμερ (ανακαλύπτοντας ποιο ήταν το σοκ, διαβάζοντας τι λέει ο Χάμερ ότι παράγει αυτό το είδος σοκ και διορθώνοντάς το), μερικές φορές μπορούμε να θεραπευτούμε με ασυνείδητους μηχανισμούς που ενεργοποιούνται από θεραπείες ή θεραπείες (ξεπερνώντας το σοκ ασυνείδητα) και μερικές φορές η ασθένεια μπορεί να παραμείνει "παγωμένη" (χωρίς να ξεπεράσει το σοκ), χωρίς να επιδεινωθεί ή να επιλυθεί. |
Αυτές οι θεραπείες, οι θεραπείες (ή οτιδήποτε άλλο) δεν μας διδάσκουν να ξεπεράσουμε το σοκ και να μην υποτροπιάσουμε σε αυτό, αλλά είναι καλύτερα από το τίποτα.
Παράδειγμα:
Είμαστε με τον καρκίνο του παγκρέατος λόγω ενός αγώνα με κάποιον.
Μπορούμε να βγούμε από αυτό το σοκ συνειδητά, έχοντας επίγνωση του σοκ, ότι αυτό μας δίνει τον καρκίνο, και να τερματίσουμε τη μάχη μέσω της συγχώρεσης ή οτιδήποτε άλλο, έτσι ώστε το σώμα να αισθανθεί ότι η μάχη έχει τελειώσει.
Αυτό το σοκ μπορεί να αδρανοποιηθεί (και ο καρκίνος του παγκρέατος να "παγώσει") αν, για παράδειγμα, λάβουμε μια μεγάλη κληρονομιά, πάμε να ζήσουμε στις Σεϋχέλλες και ξεχάσουμε την προηγούμενη ζωή μας.
Αυτό το σοκ μπορεί να λυθεί ασυνείδητα (και ο καρκίνος του παγκρέατος να μεταφερθεί στη φάση της επούλωσης) από ένα τυχαίο γεγονός ή από μια θεραπεία ή ένα φάρμακο.
Το θαλασσινό νερό ενεργοποιεί τον ακόλουθο ισχυρό ασυνείδητο μηχανισμό: δεδομένου ότι όλα τα κύτταρα λούζονται σε ένα υγρό που μοιάζει πολύ με το αραιωμένο θαλασσινό νερό, δεδομένου ότι τα κύτταρα τρέφονται και αποβάλλονται μέσω της επιφάνειάς τους, όλα τα κύτταρα αρχίζουν να λειτουργούν καλύτερα αν το υγρό που τα περιβάλλει καθαριστεί.
Αυτό έχει δύο συνέπειες:
Λόγω της επιρροής του σώματος στην ψυχή, έχοντας ένα πιο υγιές σώμα έχουμε καλύτερη διάθεση και αυτό μας βοηθά να βγούμε από εμμονικές καταστάσεις που προκαλούνται από σοκ.
Δεδομένου ότι μία από τις λειτουργίες που εκτελούν τα κύτταρα είναι η αποκατάσταση του σώματος, η φάση αποκατάστασης είναι πιο έντονη και πιο σύντομη.
Δηλαδή, μας βοηθάει να περάσουμε από τη φάση του στρες στη φάση της ανάκαμψης (είναι μόνο μια βοήθεια που μπορεί να μην είναι αρκετή) και, αν βρισκόμαστε ήδη στη δεύτερη φάση, την κάνει πιο έντονη και πιο σύντομη. (Γι' αυτό ίσως δεν είναι βολικό να το λαμβάνουμε όταν θέλουμε το αντίθετο, για παράδειγμα όταν η βλέννα - φάση αποκατάστασης - μπλοκάρει τους βρόγχους μας).
Το επιβεβαίωσα αυτό μελετώντας κλινικές περιπτώσεις και βλέποντας ότι όταν άρχισαν να παίρνουν θαλασσινό νερό άρχισαν να έχουν τα συμπτώματα της θεραπευτικής φάσης.
Με το θαλασσινό νερό είμαστε πιο δυνατοί και έτσι:
- αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις με τέτοιο τρόπο ώστε να μην προκαλούν σοκ (επειδή η κατάσταση του σώματός μας επηρεάζει το μυαλό μας),
- o τα σοκ δεν διαρκούν πολύ και τα συμπτώματά τους περνούν απαρατήρητα,
- ή εξαλείφουμε γρήγορα τα συμπτώματα που προκαλούνται από τα σοκ που έχουμε (όπως ένας νέος άνθρωπος επιδιορθώνει τα τραύματα πολύ πιο γρήγορα από έναν ηλικιωμένο).
Λίγο σαν τους πλούσιους:
- ότι η ασφάλεια που τους παρέχουν τα χρήματά τους τους αποφεύγει πολλούς κλυδωνισμούς (αγώνες για μικρές κληρονομιές, προβλήματα στο συκώτι, υποτιμήσεις,...),
- και αν έχουν οποιουσδήποτε κραδασμούς, αυτοί δεν διαρκούν πολύ σε σύγκριση με την απεραντοσύνη του πλούτου τους,
- ή τα εξαλείφουν γρήγορα επειδή μπορεί να τους αποσπάσουν έντονα την προσοχή (ταξίδια, πάρτι,...).
- Το θαλασσινό νερό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την υγεία μας, το οποίο μπορούμε να εκμεταλλευτούμε για καλό ή για κακό (με καλή υγεία μπορούμε να αφοσιωθούμε στην κλοπή ή στην εργασία). Και μπορεί να έχουμε περισσότερα χρήματα/υγεία/δύναμη από ό,τι σοφία για να τα χρησιμοποιήσουμε: νέοι κληρονόμοι που σπαταλούν την περιουσία τους, νικητές λαχείων, καλλιτέχνες σε οικονομική δυσπραγία στα γεράματά τους.
- Δεδομένου ότι αρρωσταίνουμε εξαιτίας των υπερβολών μας (*), καθώς έχουμε ένα ισχυρότερο σώμα αρρωσταίνουμε λιγότερο και έχουμε λιγότερες πιθανότητες να τις ανακαλύψουμε (αν γνωρίζουμε επίσης τις διδασκαλίες του Χάμερ).
- Αν βρισκόμαστε στη φάση της έντασης, το θαλασσινό νερό μπορεί να μας κάνει (δεν είναι δεδομένο) να εισέλθουμε στη φάση της ανάκαμψης, όπου υπάρχουν συμπτώματα που, αν τα παρερμηνεύσουμε επειδή δεν ξέρουμε τι διδάσκει ο Χάμερ, θα περιπλέξουν πολύ τη ζωή μας.
- Το θαλασσινό νερό μπορεί να μας δώσει χρόνο μέχρι να βρούμε μια καλύτερη λύση (για παράδειγμα, για τη δυσκοιλιότητα).
|
Όταν έχουμε λανθασμένες πεποιθήσεις καταλήγουμε να έχουμε εκπλήξεις: "Νόμιζα ότι η πινακίδα 40 πριν από μια στροφή σήμαινε ότι η στροφή απέχει 40 μέτρα!" Έχουμε την έκπληξη να καταλήξουμε στο νοσοκομείο επειδή πήραμε αυτή τη στροφή με 100 χλμ/ώρα. |
(0): επίπεδο 0, βράχος των βαθύτερων πεποιθήσεών μας- (1): επίπεδο 1- (2): επίπεδο 2- (3) θαλασσινό νερό- (4) άλλες θεραπείες και θεραπείες.
Αν χρησιμοποιήσουμε το θαλασσινό νερό (ή άλλες θεραπείες ή θεραπείες) λαμβάνοντας ως βάση τις ανακαλύψεις του Hamer, θα μάθουμε τι παρακάναμε που μας προκάλεσε το σοκ και την ασθένεια (επίπεδο 2), αλλά μερικές φορές μπορούμε επίσης να το χρησιμοποιήσουμε χωρίς να λάβουμε υπόψη το σοκ (επίπεδο 1). Όλα αυτά πάνω στον "βράχο" των βαθύτερων πεποιθήσεών μας: ποιοι είμαστε και τι κάνουμε εδώ (επίπεδο 0).
Όπως υπάρχουν αληθινές (Hamer) και λανθασμένες (οι επίσημες, παθολογικές) ιατρικές θεωρίες, έτσι υπάρχουν και σωστές και λανθασμένες απαντήσεις στα βαθύτερα ερωτήματα. Με λανθασμένες απαντήσεις, όσο θαλασσινό νερό κι αν πιούμε και όσα κι αν ξέρουμε για τον Χάμερ, θα αφιερώσουμε τη ζωή μας στο λάθος πράγμα και θα έχουμε επίσης μια μεγάλη έκπληξη τη στιγμή του θανάτου.
Οι σωστές απαντήσεις μας βοηθούν και τους δύο να μην έχουμε τόσα πολλά σοκ και να εισέλθουμε νωρίτερα στη φάση της επούλωσης.
Το ότι οι ασθένειές μας προκαλούνται από τις αμαρτίες μας ή τους προγόνους μας είναι αναντίρρητο. Σε όλη τη Βίβλο (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ήταν πεπεισμένοι γι' αυτό (Ιώβ, Ιωάννης 9,...). Μέχρι και 9 γενιές η Βίβλος μας λέει ότι οι αμαρτίες των προγόνων πληρώνονται (αν δηλαδή δεν υποτροπιάσουμε στις ίδιες αμαρτίες). Δεν μπαίνουμε εδώ στο βαθμό ενοχής που έχουμε εμείς ή οι πρόγονοί μας, ούτε στον κίνδυνο να αποδώσουμε τα σφάλματά μας στους άλλους, ούτε στην πολύ σοβαρή αμαρτία που όλα αυτά μπορούν να μας οδηγήσουν (να μισούμε τους γονείς μας).
Εδώ (στο κάτω μέρος των σελίδων) ενημερώνουμε για τις αλλαγές σε αυτόν τον ιστότοπο. |
Εργασία σε εξέλιξη. |
