Laten we hier de relatie tussen Hamer en zeewater verduidelijken.
Veel van wat hier gezegd wordt, staat ook in het boek, in een andere volgorde. Het is handig om niet te vergeten wat er gezegd wordt in het gedeelte "Waar kunnen we hulp vinden?" (hoofdstuk 9), het einde van hoofdstuk 7 en wat er gezegd wordt in hoofdstuk 11, vooral het gedeelte "De beste therapie is...".
Ons lichaam heeft:
een werking die gestuurd wordt door onze wil (ik wil een vinger bewegen en ik beweeg hem), en
een automatische werking (spijsvertering, wondgenezing, ademhaling,...).
We kunnen de automatische werking in verschillende mate en op verschillende manieren beïnvloeden. We hebben controle over de ademhaling (en dus kunnen we een tijdje duiken). Over de spijsvertering hebben we minder controle: die kunnen we alleen maar vergemakkelijken of belemmeren. En over de genezing van wonden hetzelfde: ik kan ze wassen met zeewater, warmte toedienen, maar weinig meer. We kunnen ons bewust worden van de wond, maar het lichaam gebruikt totaal onbewuste mechanismen om de wond te genezen.
Met andere woorden, er gebeuren dingen in ons lichaam waar we niets van weten. We zijn ons er totaal onbewust van (hoewel we wakker zijn, niet slapend onbewust).
Hamer vertelt ons dat er onbewuste lichamelijke reacties zijn die in gang worden gezet door een schok en die zich ontwikkelen volgens de evolutie van die schok (volgens de intensiteit en duur ervan, het stoppen, en de tijd die verstreken is na het stoppen). We noemen deze lichamelijke reacties ziekten, en we geven ze een naam op basis van hun symptomen.
Vaak hebben we ziekten waar we ons misschien wel bewust van zijn, maar die we automatisch, onbewust laten evolueren (bijvoorbeeld een kleine verkoudheid: "die gaat wel over"). Net zoals we doen met kleine wondjes waarvan we ons bewust zijn (onszelf prikken met een rozenstruik): we verzorgen ze een beetje en vergeten ze.
Dankzij Hamer kunnen we bewust ingrijpen bij ernstige ziekten die door schokken worden veroorzaakt. We grijpen in de shock in, omdat deze de oorzaak van de ziekte is en de toestand ervan de evolutie van de ziekte stuurt.
De schok (en de symptomen van de ziekte) is het enige waar we ons bewust van kunnen worden, de mechanismen die de schok veroorzaken hebben we geen idee van, ze zijn totaal onbewust (hoe komt het beeld dat op de CT-scan wordt gegenereerd door de schok? Waarom heeft elk type schok effect op een ander orgaan?)
Het lichaam heeft niet alleen de mechanismen die door een schok worden geactiveerd, maar het heeft nog veel meer mechanismen. Hamer gebruikte deze bij het aanbevelen van sommige remedies of therapieën om de evolutie van de ziekte te beïnvloeden, zonder de toestand van de shock te veranderen.
Er zijn onbewuste lichamelijke mechanismen die door schokken worden gecontroleerd en andere die daar onafhankelijk van zijn. |
Zo raadde Hamer, naast het proberen te overwinnen van de shock, een zoutwaterbad aan bij nierziekten, of, zodra de shock overwonnen was, raadde hij aan om stimulerende middelen (thee, koffie) te nemen, kou in het hoofd, medicijnen in te nemen,.... en zo andere onbewuste lichamelijke mechanismen uit te lokken die tegengesteld zijn aan de onbewuste lichamelijke mechanismen die door de shock beheerst worden. In het eerste geval om meer urine uit te lokken (ondanks het feit dat de schok minder urine veroorzaakt), in het tweede geval om het onbewuste mechanisme te vertragen dat geactiveerd wordt wanneer de schok overwonnen wordt.
Deze andere onbewuste lichamelijke mechanismen die niet door schokken worden gestuurd, kunnen zo krachtig zijn dat ze de ziekte elimineren zonder in te grijpen in de schok (zonder deze te overwinnen). Dit is wat er gebeurt met nierpatiënten die genezen door zeewater te drinken en niet de schok te behandelen die de ziekte veroorzaakt moet hebben.
(zoals Dr. Ilari in deze video's uitlegt). De patiënten plassen meer, ze hebben geen medicijnen of transplantaties meer nodig. Dat de nieren veel beter werken met zeewater - gedronken of geïnjecteerd - heeft Quinton al aan het begin van de 20e eeuw bewezen met honden).
We worden onbewustziek , om redenen die we aanvankelijk niet kennen of die we niet in verband brengen met de ziekte (schokken), en we kunnen onszelf bewust genezen door Hamer'Soms kunnen we onszelf genezen door onbewuste mechanismen die in gang worden gezet door remedies of therapieën (de schok onbewust overwinnen ) en soms kan de ziekte "bevroren" blijven (zonder de schok te overwinnen), zonder zichzelf te verergeren of op te lossen. |
Deze remedies, therapieën (of wat dan ook) leren ons niet om de schok te boven te komen en er niet in terug te vallen, maar ze zijn beter dan niets.
Voorbeeld:
We hebben alvleesklierkanker vanwege een ruzie met iemand.
We kunnen bewust uit die shock komen door ons ervan bewust te zijn dat we er kanker van krijgen en door het gevecht te beëindigen door vergeving of wat dan ook, zodat het lichaam voelt dat het gevecht voorbij is.
Deze schok kan inactief worden (en de alvleesklierkanker "bevroren") als we bijvoorbeeld een grote erfenis krijgen, op de Seychellen gaan wonen en ons vorige leven vergeten.
Die schok kan onbewust worden opgelost (en de alvleesklierkanker naar de genezingsfase gebracht) door een toevallige gebeurtenis of een remedie of therapie.
Zeewater zet het volgende krachtige onbewuste mechanisme in werking: aangezien alle cellen baden in een vloeistof die erg lijkt op verdund zeewater, aangezien cellen gevoed en uitgescheiden worden via hun oppervlak, gaan alle cellen beter functioneren als de vloeistof eromheen gereinigd wordt.
Dit heeft twee gevolgen:
Vanwege de invloed van het lichaam op de ziel, hebben we door een gezonder lichaam een beter humeur, en dat helpt ons om uit obsessieve situaties te komen die veroorzaakt worden door schokken.
Omdat één van de handelingen die de cellen uitvoeren het herstellen van het lichaam is, is de herstelfase intenser en korter.
Dat wil zeggen, het helpt ons om van de stressfase naar de herstelfase te gaan (het is slechts een hulp die misschien niet genoeg is) en als we al in de tweede fase zitten, maakt het deze intenser en korter. (Daarom is het misschien niet handig om het te nemen wanneer we het tegenovergestelde willen, bijvoorbeeld wanneer het slijm - herstelfase - onze luchtwegen blokkeert).
Ik heb dit bevestigd door klinische gevallen te bestuderen en te zien dat toen zij zeewater begonnen te nemen, zij de symptomen van de genezingsfase begonnen te krijgen.
Met zeewater zijn we sterker en dus
- we situaties zo tegemoet treden dat ze geen schokken veroorzaken (omdat de toestand van ons lichaam onze geest beïnvloedt),
- o de schokken niet lang duren en de symptomen onopgemerkt blijven,
- of elimineren we snel de symptomen die veroorzaakt worden door de schokken die we hebben (zoals een jong iemand wonden veel sneller herstelt dan een oud iemand).
Een beetje zoals de rijken:
- dat de zekerheid die hun geld hen geeft, hen veel schokken voorkomt (gevechten om kleine erfenissen, leverproblemen, devaluaties, ...),
- en als ze al schokken hebben, duren die niet lang in vergelijking met de onmetelijkheid van hun rijkdom,
- of ze elimineren ze snel omdat ze sterke afleiding kunnen krijgen (reisjes, feestjes,...).
- Zeewater is een groot voordeel voor onze gezondheid, waar we ten goede of ten kwade van kunnen profiteren (met een goede gezondheid kunnen we ons wijden aan stelen of werken). En we kunnen meer geld / gezondheid / macht hebben dan wijsheid om het te gebruiken: jonge erfgenamen die hun fortuin verkwisten, winnaars van loterijprijzen, artiesten in financiële nood op hun oude dag.
- Omdat we ziek worden van onze excessen (*), worden we minder ziek naarmate we een sterker lichaam hebben en hebben we minder kans om ze te ontdekken (als we ook de leer van Hamer kennen).
- Als we in de spanningsfase zitten, kan zeewater ervoor zorgen (het wordt ons niet gegund) dat we in de herstelfase komen, waarbij er symptomen zijn die, als we ze verkeerd interpreteren omdat we niet weten wat Hamer ons leert, ons leven een stuk ingewikkelder maken.
- Zeewater kan ons tijd geven terwijl we een betere oplossing vinden (bijvoorbeeld voor constipatie).
Als we verkeerde overtuigingen hebben, komen we voor verrassingen te staan: "Ik dacht dat het 40-teken voor een bocht betekende dat er 40 meter tot de bocht was!" We komen voor de verrassing te staan dat we in het ziekenhuis belanden omdat we die bocht met 100 km/u hebben genomen. |
(0): niveau 0, rots van onze diepste overtuigingen; (1): niveau 1; (2): niveau 2; (3) zeewater; (4) andere therapieën en remedies.
Als we zeewater (of andere remedies of therapieën) gebruiken met de ontdekkingen van Hamer als basis, zullen we leren wat we te veel hebben gedaan waardoor we de schok en de ziekte hebben gekregen (niveau 2), maar soms kunnen we het ook gebruiken zonder rekening te houden met de schok (niveau 1). Dit alles op de "rots" van onze diepste overtuigingen: wie we zijn en wat we hier doen (niveau 0).
Net zoals er ware (Hamer) en foute (de officiële, pathologische) medische theorieën zijn, zijn er ook juiste en foute antwoorden op de diepste vragen. Met verkeerde antwoorden zullen we, hoeveel zeewater we ook drinken en hoeveel we ook weten over Hamer, ons leven aan de verkeerde dingen wijden en zullen we ook voor een grote verrassing komen te staan op het moment van overlijden.
De juiste antwoorden helpen ons om niet zoveel schokken te krijgen en om eerder in de genezingsfase te komen.
Dat onze ziekten veroorzaakt worden door onze zonden of onze voorouders is onweerlegbaar. In de hele Bijbel (Oude en Nieuwe Testament) was men hiervan overtuigd (Job, Johannes 9,...). Tot 9 generaties vertelt de Bijbel ons dat de zonden van de voorouders betaald zijn (dat wil zeggen als we niet terugvallen in dezelfde zonden). We komen hier niet in de mate van schuld die wij of onze voorouders hebben, noch in het risico om onze fouten aan anderen toe te schrijven, noch in de zeer ernstige zonde waartoe dit alles kan leiden (onze ouders haten).
Hier (onderaan de pagina's) informeren we over veranderingen in deze website. |
Werk in uitvoering. |
